We learn something every day, and lots of times it’s that what we learned the day before was wrong. —Bill Vaughan

Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2010

LEX: Πολιτική επιλογή η ελληνική χρεοκοπία

Η πρώτη καταγεγραμμένη κρατική χρεοκοπία συνέβη στην Ελλάδα. Έγινε τον 4ο αιώνα π.Χ., όταν 10 μέλη της Αθηναϊκής Ναυτικής Συμμαχίας κήρυξαν χρεοκοπία στα δάνεια που είχαν λάβει από το συμμαχικό ταμείο της Δήλου. Πολλοί ακολούθησαν την τύχη που είχαν αυτές οι πόλεις-κράτη. Σύμφωνα με την Credit Suisse, από τον 12ο μέχρι τον 19ο αιώνα, έξι ευρωπαϊκές χώρες κήρυξαν στάση πληρωμών στο εξωτερικό τους χρέους - ορισμένες εξ αυτών περισσότερες από μία φορές. Έκτοτε, είναι δύσκολο να κρατήσει κανείς λογαριασμό.

Παρ' όλα αυτά, η κυρίαρχη άποψη τώρα είναι πως το ενδεχόμενο κρατικής χρεοκοπίας σε μία προηγμένη οικονομία -όπως το θέτουν οι τέσσερις οικονομικοί αναλυτές του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου- είναι «ανώφελη, ανεπιθύμητη και απίθανη».
Οι επενδυτές, όμως, δεν είναι και τόσο σίγουροι. Παρά το δίχτυ ασφαλείας των 110 δισ. ευρώ που στηρίζεται από το ΔΝΤ και την Ε.Ε. και τη δυνατότητα πρόσβασης στα 750 δισ. ευρώ του ευρωπαϊκού ταμείου σταθερότητας, το ελληνικό κρατικό χρέος έχει επιτόκιο κατά 9 - 10 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερο από τις αντίστοιχες γερμανικές δανειακές υποχρεώσεις. Αυτά τα spreads, τα οποία είναι κοντά στα επίπεδα που είχαν καταγραφεί κατά τη διάρκεια της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους, υπονοούν ότι το ενδεχόμενο χρεοκοπίας δεν είναι μόνο εφικτό, αλλά και απολύτως πιθανό. 
 
Η έκθεση του ΔΝΤ υποστηρίζει ότι η κυβέρνηση μπορεί να συνεχίσει να εξυπηρετεί τις δανειακές της υποχρεώσεις, εφόσον κατορθώσει να μετατρέψει το μεγάλο δημοσιονομικό της έλλειμμα σε μεγάλο πλεόνασμα. Αυτό είναι αληθές, αλλά δεν είναι απαραιτήτως ρεαλιστικό. Η Ελλάδα έχει δεσμευτεί σε ένα τριετές πρόγραμμα οικονομικής μεταμόρφωσης, με την ατζέντα να περιλαμβάνει ουσιώδεις μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό, στο σύστημα είσπραξης της φορολογίας και στον δημόσιο τομέα.

Το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων είναι υπερβολικά φιλόδοξο. Επιπλέον, περιέχει αρκετούς αόριστους στόχους των οποίων η επίτευξη είναι δύσκολη - καλή τύχη στη χαλιναγώγηση των φανατικών εργατικών σωματείων. Ακόμη κι αν όλα λειτουργήσουν βάσει προσδοκιών, ο λόγος του ελληνικού χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ θα είναι περίπου 150%. Και αυτό το ποσοστό μπορεί να μην είναι διατηρήσιμο. Η χρεοκοπία είναι ανεπιθύμητη. Αλλά είναι μία πολιτική επιλογή, δεν είναι έγκλημα. Ρωτήστε και τους Αρχαίους.  


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου